Paslanmaz çeliğin özellikleri, kromun başrol oynadığı benzersiz alaşım bileşimi sayesinde elde edilir.Krom, oksijenle birleşerek alttaki paslanmaz çeliği koruyan son derece ince ve son derece sert bir krom oksit filmi oluşturur.Krom oksit filminin varlığında metalin pasif durumda olduğunu ve paslanmaz çeliğin korozyon direncine sahip olduğunu söylüyoruz.Bu nedenle paslanmaz çeliğin korozyon direnci, hava ile temas ettiğinde doğal olarak korozyona dayanıklı bir oksit tabakası oluşturma yeteneğinden kaynaklanmaktadır.
1. Hasar veya kirlilik nedeniyle korozyon direncinin azalması:
Filmin hasar görmesi ve pasifleştirici filmin doğal olarak yeniden oluşmasını engelleyen diğer kirlenme biçimlerinin mevcut olması durumunda korozyon meydana gelebilir.Isıl işlem gibi işlemler veya kaynak, kesme, testereyle kesme, delme, bükme gibi mekanik işlemler sırasında paslanmaz çeliğin tüm faydalı özellikleri yok edilebilir.Bu işlemlerin bir sonucu olarak, paslanmaz çelik yüzeyindeki oksidasyon koruyucu film sıklıkla hasar görür veya kirlenir, bu da kendiliğinden ve tam pasivasyonun sağlanmasını imkansız hale getirir.Bu nedenle nispeten zayıf korozyon koşullarında yerel korozyon meydana gelebilir ve hatta pas oluşabilir.Kullanıldığında, tatmin edici olmayan bir son ürüne veya daha da kötüsü, kritik bir sistemin arızalanmasına neden olabilir.
C: Kaynak, kaynağın hem iç hem de dış taraflarında ve kaynağa yakın alanda hızlandırılmış oksidasyona neden olur.Oksidasyon görülebilir çünkü rengi bozulmuş alanlar vardır ve renk, oksit tabakasının kalınlığına bağlıdır.Kaynak öncesi paslanmaz çelik üzerindeki oksit tabakasıyla karşılaştırıldığında, rengi solmuş alandaki oksit tabakası nispeten kalındır ve bileşim değişir (krom azalır), bu da yerel korozyon direncini azaltır.Borunun iç kısmında oksidasyon ve renk değişikliği, uygun bir geri yıkama yöntemi kullanılarak en aza indirilebilir.Kaynaktan sonra, oksit tabakasını (renkli) çıkarmak ve korozyon direncini yeniden sağlamak için genellikle asitle temizleme ve taşlama gibi kaynak sonrası işlemler gereklidir.Kaynağın renk derecesine göre dekapaj gerektirip gerektirmediğini belirlemek için genellikle bir renk şeması kullanılır.Ancak bu karar özneldir ve prensipte her renk, oksidasyonun varlığını ve etkilenen bir oksit tabakasını ve dolayısıyla korozyon direncinin azaldığını gösterir.
B: Mekanik arıtma genellikle yüzeyin mekanik veya mekanik olmayan kirlenmesini kullanır.Organik kirleticiler yağlama yağından kaynaklanabilir.Yabancı demir parçacıkları gibi inorganik kirletici maddeler aletle temastan kaynaklanabilir.Genellikle yüzeydeki her türlü kirlenme plağa neden olabilir.Ayrıca yabancı demir parçacıkları galvanik korozyona neden olabilir.Çukurlaşma ve galvanik korozyon, başlangıçta su arıtımı gerektiren lokal korozyon biçimleridir.Bu nedenle yüzey kirliliği genellikle paslanmaz çeliğin korozyon direncini azaltır.
2. Yüzey işleme
Artık yüzeyleri işlemek, renk bozulmasını gidermek ve korozyon direncini yeniden sağlamak için birçok işlem sonrası işlem ve araç mevcuttur.Burada kimyasal ve mekanik yöntemleri birbirinden ayırmalıyız.Kimyasal yöntemler, dekapaj (daldırma yoluyla, dekapaj macunu veya sprey ile), yardımlı pasifleştirme (dekapajdan sonra) ve elektrolitik cilalamadır.Mekanik yöntemler şunları içerir: kumlama, cam veya seramik parçacıklarla kumlama, yok etme, fırçalama ve cilalama.Tüm yöntemler kaynaklı bağlantılar üretirken, hiçbir mekanik son işlem zorlu uygulamalara uygun korozyon performansı sağlayamaz.Oksitleri ve diğer kirletici maddeleri yüzeyden uzaklaştırmak için kimyasal yöntemler kullanılırken, daha önce çıkarılmış malzemelerden, cilalanmış malzemelerden veya silinmiş malzemelerden kirlenmeyi silmek için mekanik yöntemler kullanılabilir.Her türlü kirlilik, özellikle yabancı demir parçacıkları, özellikle nemli ortamlarda korozyon kaynağı olabilir.Bu nedenle mekanik olarak temizlenen yüzeylerin tercihen kuru koşullarda düzenli olarak temizlenmesi gerekir.Temizleme işleminden sonra, tüm kirletici maddeleri ve temizleme kalıntılarını gidermek için suyla uygun bir durulama yapılması önemlidir.Pasivasyon katmanını oluşturmak için gerekli olan, büyüyen oksit katmanına kalsiyum lekelerinin ve kirletici maddelerin gömülmesini önlemek için son durulama, demineralize su ile yapılmalıdır.Ayrıca korozyon direncini artırmak için kimyasal yöntemlerin (asitleme ve elektrolitik cilalama) kullanılması nedeniyle demir, asitleme çözeltileri ve elektrolitlerde diğer metallere göre daha hızlı çözünür.Buna göre yüzey kromla zenginleştirilerek daha dayanıklı hale getirilir.Eylemsizlik.Bu nedenle, asitle temizleme ve elektro-parlatma gibi kimyasal yöntemler, paslanmaz çeliğin kaynaklardaki korozyon direncini ve kaynak öncesinde meydana gelen diğer yüzey hasarlarını eski haline getirebilen tek işlem sonrası yöntemlerdir.Bunun aslında paslanmaz çeliğin türüyle hiçbir ilgisi yoktur; bir tanka daldırmayla temizleme veya temizleme macunu veya spreyi kullanma arasında etki açısından hiçbir fark yoktur.
Gönderim zamanı: Ocak-11-2024